Το Δοτσικό είναι ορεινός οικισμός (υψόμ. 1.060μ., 189 κάτ.-2001 του νομού Γρεβενών. Βρίσκεται στο βορειοδυτικό άκρο του νομού Γρεβενών προς τα όρια με τον νομό Κοζάνης, στις ανατολικές κλιτείς της Σκούρτζας, κορυφής της βόρειας Πίνδου, 32 χλμ. ΒΑ της πόλης των Γρεβενών.
Το Δοτσικό έχει διατηρήσει το παραδοσιακό του χρώμα, ίσως επειδή είναι κάπως απομονωμένο από τα Γρεβενά και από την κοσμική ζωή που συναντάται σε άλλα χωριά του νομού κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Το χωριό κατοικείται κυρίως το καλοκαίρι από 500 άτομα που ασχολούνται στην πλειοψηφία τους με την κτηνοτροφία, το παραδοσιακό επάγγελμα των κατοίκων της ορεινής αυτής περιοχής. Διασκορπισμένα γύρω από το χωριό υπάρχουν ερείπια παλιότερων οικισμών όπως αυτά στις θέσεις «Κιάφα», «Ζιάκα» και «Τσέρος» 10 χλμ Α.
Στο σημερινό Δοτσικό τα περισσότερα σπίτια είναι πέτρινα παραδοσιακά, χτισμένα γύρω στο 1900. Η εικόνα που παρουσιάζουν είναι εκπληκτικής ομορφιάς, το ίδιο και η πλατεία του χωριού με το μονότοξο πέτρινο γεφύρι, το οποίο έχτισαν το 1804 Γιαννιώτες μαστόροι. Το υπέροχο θέαμα συμπληρώνουν η βρύση αλλά και ο τεράστιος πλάτανος που σκεπάζει τη λιθόστρωτη πλατεία. Πολύ όμορφη και γραφική είναι η βρύση «Σιώποτος» (1935) στο νότιο άκρο του χωριού. Οι λεκάνες της είναι ξύλινες και στηρίζεται σε 2 κολώνες, ενώ η σκεπή της είναι πλίνθινη.
Εκτός από τη γραφικότητα το Δοτσικό διαθέτει και φυσική ομορφιά. Υπεύθυνο γι’ αυτό είναι αρχικά το ποτάμι που διασχίζει το χωριό για 400 μ., καθώς και το κοινοτικό δάσος, όπου υπάρχει χαμηλά μαύρη πεύκη και δρυς. Τα νερά του ποταμού εμπλουτίζονται από τις πηγές στις θέσεις Μελίσσι, Κιάφα 2 χλμ Δ, Σοφάς, Σακί, Χριστόφορος 2 χλμ Β και τις πηγές «Βίγλα» και «Καλύβια».
Γύρω από το χωριό υψώνονται οι κορυφές «Σκούρτζα» (1.800 μ.), «Μελίσσι» (1.600 μ.) και «Αγλύστρες» (1.300 μ.). Χαρακτηριστικό τους στοιχείο είναι τα πετρώματα και το έδαφος που μοιάζει με ψιλή σκόνη, ενώ σε μεγάλο τμήμα του μοιάζει με άμμο της ερήμου. Από αυτές τις κορυφές η θέα προς Επταχώρι, Βασιλίτσα, Πεντάλοφο, Καστοριά και Βόιο είναι υπέροχη.
Στη διαδρομή από την εκκλησία της Αγ. Παρασκευής στην άκρη του χωριού προς τη ράχη Ογλάς, υπάρχουν χαρακώματα, απ’ όπου – σύμφωνα με μαρτυρίες των κατοίκων της περιοχής – γινόταν η αναχαίτιση των ιταλογερμανών προς τη «Σκούρτζια».
Φωτογραφίες από το Δοτσικό
